lánmhaireacht

Irish

Etymology

From lánmhar (“full, replete”) +‎ -acht (abstract suffix).

Noun

lánmhaireacht f (genitive singular lánmhaireachta)

1. fullness, repletion

Declension

Declension of lánmhaireacht (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative lánmhaireacht vocative a lánmhaireacht genitive lánmhaireachta dative lánmhaireacht forms with the definite article case singular nominative an lánmhaireacht genitive na lánmhaireachta dative leis an lánmhaireacht don lánmhaireacht

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “lánmhaireacht”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN