Jump to content

láir

From Wiktionary, the free dictionary
See also: lair and làir

Faroese

[edit]

Noun

[edit]

láir

  1. indefinite nominative/accusative plural of lógv

Irish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Irish láir.

Noun

[edit]

láir f (genitive singular lárach, nominative plural láracha)

  1. mare (female horse)
Declension
[edit]
Declension of láir (fifth declension)
bare forms
singular plural
nominative láir láracha
vocative a láir a láracha
genitive lárach láracha
dative láir láracha
forms with the definite article
singular plural
nominative an láir na láracha
genitive na lárach na láracha
dative leis an láir
don láir
leis na láracha
Hypernyms
[edit]
Derived terms
[edit]
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

Noun

[edit]

láir m

  1. inflection of lár (ground, floor; middle, center):
    1. genitive/vocative singular
    2. nominative/dative plural

Further reading

[edit]

Old Irish

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Celtic *ɸlārexs, possibly related to Albanian pelë (mare).[1][2]

Noun

[edit]

láir f

  1. mare (female horse)

Inflection

[edit]
Feminine i-stem
singular dual plural
nominative láir láirL láiriH
vocative láir láirL láiriH
accusative láirN láirL láiriH
genitive lároH, láraH lároH, láraH láireN
dative láirL láirib láirib
Initial mutations of a following adjective:
  • H = triggers aspiration
  • L = triggers lenition
  • N = triggers nasalization

Hypernyms

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Irish: láir
  • Manx: laair
  • Scottish Gaelic: làir

References

[edit]
  1. ^ Stokes, Whitley, Bezzenberger, Adalbert (1894) Urkeltischer Sprachschatz (Wörterbuch der indogermanischen Sprachen; Zweiter Theil) (in German), Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, page 240
  2. ^ MacBain, Alexander, Mackay, Eneas (1911) “láir”, in An Etymological Dictionary of the Gaelic Language[1], Stirling, →ISBN

Further reading

[edit]