kureń

See also: kuren, Kureń, Kuren, Küren, and küren

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian курі́нь (kurínʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈku.rɛɲ/
• Rhymes: -urɛɲ
• Syllabification: ku‧reń
• Homophone: Kureń

Noun

kureń m inan

1. (historical, obsolete) Alternative form of kurzeń

Declension

Declension of kureń

	singular	plural
nominative	kureń	kurenie
genitive	kurenia	kureni/kureniów
dative	kureniowi	kureniom
accusative	kureń	kurenie
instrumental	kureniem	kureniami
locative	kureniu	kureniach
vocative	kureniu	kurenie

Or more rarely:

Declension of kureń

	singular	plural
nominative	kureń	kurnie
genitive	kurnia	kureni/kureniów
dative	kurniowi	kurniom
accusative	kureń	kurnie
instrumental	kurniem	kurniami
locative	kurniu	kurniach
vocative	kurniu	kurnie

Derived terms

adjective

• kureniowy

 

Further reading

• kureń in Polish dictionaries at PWN
• “kureń”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022