kunloĝanto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

From kun- (co-, together) +‎ loĝanto (inhabitant).

Noun

[edit]

kunloĝanto (accusative singular kunloĝanton, plural kunloĝantoj, accusative plural kunloĝantojn)

  1. roommate, flatmate
    Li estas mia kunloĝanto, Aleksandro.
    He is my roommate, Alexander.