kulunlamak

Turkish

Alternative forms

• gulunlamak, gunlamak, gunnamak, kunlamak, kunnamak

Etymology

From Ottoman Turkish قولونلامق (kulunlamak), equivalent to kulun (“foal”) +‎ -la.

Verb

kulunlamak (third-person singular simple present kulunlar)

1. to foal

Conjugation

Conjugation of kulunlamak

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			kulunlamak
impersonal participle	imperfective		kulunlayan
	perfective		kulunlamış
	prospective		kulunlayacak
personal participle	non-prospective		kulunladığım	kulunladığın	kulunladığı	kulunladığımız	kulunladığınız	kulunladıkları
	prospective		kulunlayacağım	kulunlayacağın	kulunlayacağı	kulunlayacağımız	kulunlayacağınız	kulunlayacakları
verbal noun			kulunlama
way of doing			kulunlayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kulunlarım	kulunlarsın	kulunlar	kulunlarız	kulunlarsınız	kulunlarlar
		imperfective	kulunluyorum	kulunluyorsun	kulunluyor	kulunluyoruz	kulunluyorsunuz	kulunluyorlar
	past	perfective	kulunladım	kulunladın	kulunladı	kulunladık	kulunladınız	kulunladılar
		imperfective	kulunluyordum	kulunluyordun	kulunluyordu	kulunluyorduk	kulunluyordunuz	kulunluyorlardı
	future		kulunlayacağım	kulunlayacaksın	kulunlayacak	kulunlayacağız	kulunlayacaksınız	kulunlayacaklar
inferential	perfective		kulunlamışım	kulunlamışsın	kulunlamış	kulunlamışız	kulunlamışsınız	kulunlamışlar
	aorist		kulunlarmışım	kulunlarmışsın	kulunlarmış	kulunlarmışız	kulunlarmışsınız	kulunlarmışlar
	imperfective		kulunluyormuşum	kulunluyormuşsun	kulunluyormuş	kulunluyormuşuz	kulunluyormuşsunuz	kulunluyormuşlar
conditional	simple		kulunlasam	kulunlasan	kulunlasa	kulunlasak	kulunlasanız	kulunlasalar
	perfective		kulunlasaydım	kulunlasaydın	kulunlasaydı	kulunlasaydık	kulunlasaydınız	kulunlasaydılar
optative			kulunlayayım	kulunlayasın	kulunlaya	kulunlayalım	kulunlayasınız	kulunlayalar
progressive			kulunlamaktayım	kulunlamaktasın	kulunlamakta	kulunlamaktayız	kulunlamaktasınız	kulunlamaktalar
necessitative			kulunlamalıyım	kulunlamalısın	kulunlamalı	kulunlamalıyız	kulunlamalısınız	kulunlamalılar
imperative				kulunla	kulunlasın		kulunlayın	kulunlasınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kulunlar mıyım?	kulunlar mısın?	kulunlar mı?	kulunlar mıyız?	kulunlar mısınız?	kulunlarlar mı?
		imperfective	kulunluyor muyum?	kulunluyor musun?	kulunluyor mu?	kulunluyor muyuz?	kulunluyor musunuz?	kulunluyorlar mı?
	past	perfective	kulunladım mı?	kulunladın mı?	kulunladı mı?	kulunladık mı?	kulunladınız mı?	kulunladılar mı?
		imperfective	kulunluyor muydum?	kulunluyor muydun?	kulunluyor muydu?	kulunluyor muyduk?	kulunluyor muydunuz?	kulunluyorlar mıydı?
	future		kulunlayacak mıyım?	kulunlayacak mısın?	kulunlayacak mı?	kulunlayacak mıyız?	kulunlayacak mısınız?	kulunlayacaklar mı?
inferential	perfective		kulunlamış mıyım?	kulunlamış mısın?	kulunlamış mı?	kulunlamış mıyız?	kulunlamış mısınız?	kulunlamışlar mı?
	aorist		kulunlar mıymışım?	kulunlar mıymışsın?	kulunlar mıymış?	kulunlar mıymışız?	kulunlar mıymışsınız?	kulunlarlar mıymış?
	imperfective		kulunluyor muymuşum?	kulunluyor muymuşsun?	kulunluyor muymuş?	kulunluyor muymuşuz?	kulunluyor muymuşsunuz?	kulunluyorlar mıymış?
conditional	simple		kulunlasam mı?	kulunlasan mı?	kulunlasa mı?	kulunlasak mı?	kulunlasanız mı?	kulunlasalar mı?
	perfective		kulunlasa mıydım?	kulunlasa mıydın?	kulunlasa mıydı?	kulunlasa mıydık?	kulunlasa mıydınız?	kulunlasalar mıydı?
progressive			kulunlamakta mıyım?	kulunlamakta mısın?	kulunlamakta mı?	kulunlamakta mıyız?	kulunlamakta mısınız?	kulunlamaktalar mı?
necessitative			kulunlamalı mıyım?	kulunlamalı mısın?	kulunlamalı mı?	kulunlamalı mıyız?	kulunlamalı mısınız?	kulunlamalılar mı?
Negative declarative
infinitive			kulunlamamak
impersonal participle	imperfective		kulunlamayan
	perfective		kulunlamamış
	prospective		kulunlamayacak
personal participle	non-prospective		kulunlamadığım	kulunlamadığın	kulunlamadığı	kulunlamadığımız	kulunlamadığınız	kulunlamadıkları
	prospective		kulunlamayacağım	kulunlamayacağın	kulunlamayacağı	kulunlamayacağımız	kulunlamayacağınız	kulunlamayacakları
verbal noun			kulunlamama
way of doing			kulunlamayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kulunlamam	kulunlamazsın	kulunlamaz	kulunlamayız	kulunlamazsınız	kulunlamazlar
		imperfective	kulunlamıyorum	kulunlamıyorsun	kulunlamıyor	kulunlamıyoruz	kulunlamıyorsunuz	kulunlamıyorlar
	past	perfective	kulunlamadım	kulunlamadın	kulunlamadı	kulunlamadık	kulunlamadınız	kulunlamadılar
		imperfective	kulunlamıyordum	kulunlamıyordun	kulunlamıyordu	kulunlamıyorduk	kulunlamıyordunuz	kulunlamıyordular
	future		kulunlamayacağım	kulunlamayacaksın	kulunlamayacak	kulunlamayacağız	kulunlamayacaksınız	kulunlamayacaklar
inferential	perfective		kulunlamamışım	kulunlamamışsın	kulunlamamış	kulunlamamışız	kulunlamamışsınız	kulunlamamışlar
	aorist		kulunlamazmışım	kulunlamazmışsın	kulunlamazmış	kulunlamazmışız	kulunlamazmışsınız	kulunlamazmışlar
	imperfective		kulunlamıyormuşum	kulunlamıyormuşsun	kulunlamıyormuş	kulunlamıyormuşuz	kulunlamıyormuşsunuz	kulunlamıyormuşlar
conditional	simple		kulunlamasam	kulunlamasan	kulunlamasa	kulunlamasak	kulunlamasanız	kulunlamasalar
	perfective		kulunlamasaydım	kulunlamasaydın	kulunlamasaydı	kulunlamasaydık	kulunlamasaydınız	kulunlamasaydılar
optative			kulunlamayayım	kulunlamayasın	kulunlamaya	kulunlamayalım	kulunlamayasınız	kulunlamayalar
progressive			kulunlamamaktayım	kulunlamamaktasın	kulunlamamakta	kulunlamamaktayız	kulunlamamaktasınız	kulunlamamaktalar
necessitative			kulunlamamalıyım	kulunlamamalısın	kulunlamamalı	kulunlamamalıyız	kulunlamamalısınız	kulunlamamalılar
imperative				kulunlama	kulunlamasın		kulunlamayın	kulunlamasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kulunlamaz mıyım?	kulunlamaz mısın?	kulunlamaz mı?	kulunlamaz mıyız?	kulunlamaz mısınız?	kulunlamazlar mı?
		imperfective	kulunlamıyor muyum?	kulunlamıyor musun?	kulunlamıyor mu?	kulunlamıyor muyuz?	kulunlamıyor musunuz?	kulunlamıyorlar mı?
	past	perfective	kulunlamadım mı?	kulunlamadın mı?	kulunlamadı mı?	kulunlamadık mı?	kulunlamadınız mı?	kulunlamadılar mı?
		imperfective	kulunlamıyor muydum?	kulunlamıyor muydun?	kulunlamıyor muydu?	kulunlamıyor muyduk?	kulunlamıyor muydunuz?	kulunlamıyorlar mıydı?
	future		kulunlamayacak mıyım?	kulunlamayacak mısın?	kulunlamayacak mı?	kulunlamayacak mıyız?	kulunlamayacak mısınız?	kulunlamayacaklar mı?
inferential	perfective		kulunlamamış mıyım?	kulunlamamış mısın?	kulunlamamış mı?	kulunlamamış mıyız?	kulunlamamış mısınız?	kulunlamamışlar mı?
	aorist		kulunlamaz mıymışım?	kulunlamaz mıymışsın?	kulunlamaz mıymış?	kulunlamaz mıymışız?	kulunlamaz mıymışsınız?	kulunlamazlar mıymış?
	imperfective		kulunlamıyor muymuşum?	kulunlamıyor muymuşsun?	kulunlamıyor muymuş?	kulunlamıyor muymuşuz?	kulunlamıyor muymuşsunuz?	kulunlamıyorlar mıymış?
conditional	simple		kulunlamasam mı?	kulunlamasan mı?	kulunlamasa mı?	kulunlamasak mı?	kulunlamasanız mı?	kulunlamasalar mı?
	perfective		kulunlamasa mıydım?	kulunlamasa mıydın?	kulunlamasa mıydı?	kulunlamasa mıydık?	kulunlamasa mıydınız?	kulunlamasalar mıydı?
progressive			kulunlamamakta mıyım?	kulunlamamakta mısın?	kulunlamamakta mı?	kulunlamamakta mıyız?	kulunlamamakta mısınız?	kulunlamamaktalar mı?
necessitative			kulunlamamalı mıyım?	kulunlamamalı mısın?	kulunlamamalı mı?	kulunlamamalı mıyız?	kulunlamamalı mısınız?	kulunlamamalılar mı?

Further reading

• “kulunlamak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu