Jump to content

kulić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Probably a phonetic variant of chylić with influence from kula.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio 1; kulić:(file)
  • Audio 2; kulić się:(file)
  • Rhymes: -ulit͡ɕ
  • Syllabification: ku‧lić

Verb

[edit]

kulić impf

  1. (transitive) to bow, to lower
    Synonyms: pochylać, podkurczać
  2. (reflexive with się) to cower (to crouch in fear)
  3. (reflexive with się, Far Masovian) Synonym of kurczyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of kulić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive kulić
present tense 1st kulę kulimy
2nd kulisz kulicie
3rd kuli kulą
impersonal kuli się
past tense 1st kuliłem,
-(e)m kulił
kuliłam,
-(e)m kuliła
kuliłom,
-(e)m kuliło
kuliliśmy,
-(e)śmy kulili
kuliłyśmy,
-(e)śmy kuliły
2nd kuliłeś,
-(e)ś kulił
kuliłaś,
-(e)ś kuliła
kuliłoś,
-(e)ś kuliło
kuliliście,
-(e)ście kulili
kuliłyście,
-(e)ście kuliły
3rd kulił kuliła kuliło kulili kuliły
impersonal kulono
future tense 1st będę kulił,
będę kulić
będę kuliła,
będę kulić
będę kuliło,
będę kulić
będziemy kulili,
będziemy kulić
będziemy kuliły,
będziemy kulić
2nd będziesz kulił,
będziesz kulić
będziesz kuliła,
będziesz kulić
będziesz kuliło,
będziesz kulić
będziecie kulili,
będziecie kulić
będziecie kuliły,
będziecie kulić
3rd będzie kulił,
będzie kulić
będzie kuliła,
będzie kulić
będzie kuliło,
będzie kulić
będą kulili,
będą kulić
będą kuliły,
będą kulić
impersonal będzie kulić się
conditional 1st kuliłbym,
bym kulił
kuliłabym,
bym kuliła
kuliłobym,
bym kuliło
kulilibyśmy,
byśmy kulili
kuliłybyśmy,
byśmy kuliły
2nd kuliłbyś,
byś kulił
kuliłabyś,
byś kuliła
kuliłobyś,
byś kuliło
kulilibyście,
byście kulili
kuliłybyście,
byście kuliły
3rd kuliłby,
by kulił
kuliłaby,
by kuliła
kuliłoby,
by kuliło
kuliliby,
by kulili
kuliłyby,
by kuliły
impersonal kulono by
imperative 1st niech kulę kulmy
2nd kul kulcie
3rd niech kuli niech kulą
active adjectival participle kulący kuląca kulące kulący kulące
passive adjectival participle kulony kulona kulone kuleni kulone
contemporary adverbial participle kuląc
verbal noun kulenie

Derived terms

[edit]
verbs

Further reading

[edit]
  • kulić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kulić in Polish dictionaries at PWN
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kulić”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 112