kuikelo
Jump to navigation
Jump to search
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Noun
[edit]kuikelo
- A beanpole (tall, thin person).
Declension
[edit]Inflection of kuikelo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kuikelo | kuikelot | |
genitive | kuikelon | kuikelojen kuikeloiden kuikeloitten | |
partitive | kuikeloa | kuikeloja kuikeloita | |
illative | kuikeloon | kuikeloihin | |
singular | plural | ||
nominative | kuikelo | kuikelot | |
accusative | nom. | kuikelo | kuikelot |
gen. | kuikelon | ||
genitive | kuikelon | kuikelojen kuikeloiden kuikeloitten | |
partitive | kuikeloa | kuikeloja kuikeloita | |
inessive | kuikelossa | kuikeloissa | |
elative | kuikelosta | kuikeloista | |
illative | kuikeloon | kuikeloihin | |
adessive | kuikelolla | kuikeloilla | |
ablative | kuikelolta | kuikeloilta | |
allative | kuikelolle | kuikeloille | |
essive | kuikelona | kuikeloina | |
translative | kuikeloksi | kuikeloiksi | |
abessive | kuikelotta | kuikeloitta | |
instructive | — | kuikeloin | |
comitative | See the possessive forms below. |
Further reading
[edit]- “kuikelo”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-02