Jump to content

kruci

From Wiktionary, the free dictionary
See also: kručí

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Derived from Latin crux.

Pronunciation

[edit]

Interjection

[edit]

kruci

  1. darn
    Synonym: sakra
[edit]

Further reading

[edit]
  • kruci”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • kruci”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

Esperanto

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin crux.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkrutsi/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: kru‧ci

Verb

[edit]

kruci (present krucas, past krucis, future krucos, conditional krucus, volitive krucu)

  1. to cross.

Conjugation

[edit]
Conjugation of kruci
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense krucas krucis krucos
active participle krucanta krucantaj krucinta krucintaj kruconta krucontaj
acc. krucantan krucantajn krucintan krucintajn krucontan krucontajn
passive participle krucata krucataj krucita krucitaj krucota krucotaj
acc. krucatan krucatajn krucitan krucitajn krucotan krucotajn
nominal active participle krucanto krucantoj krucinto krucintoj kruconto krucontoj
acc. krucanton krucantojn krucinton krucintojn kruconton krucontojn
nominal passive participle krucato krucatoj krucito krucitoj krucoto krucotoj
acc. krucaton krucatojn kruciton krucitojn krucoton krucotojn
adverbial active participle krucante krucinte kruconte
adverbial passive participle krucate krucite krucote
infinitive kruci imperative krucu conditional krucus

Ido

[edit]

Noun

[edit]

kruci

  1. plural of kruco

Old Saxon

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin crux.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkruː(t).si/, [ˈkryː(t).si]

Noun

[edit]

krūci n

  1. cross

Declension

[edit]
krūci (neuter ja-stem)
singular plural
nominative krūci krūci
accusative krūci krūci
genitive krūcies krūciō
dative krūcie krūcium
instrumental

Descendants

[edit]

References

[edit]