kropacz

Polish

Etymology

From kropić +‎ -acz.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈkrɔ.pat͡ʂ]

Noun

kropacz m inan

1. (Przemyśl, metalworking) iron sprinkling rag (rag on a stick for sprinkling iron)

Further reading

• Aleksander Saloni (1908) “kropacz”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 336