krokiem

Old Polish

Etymology

Instrumental of *krok. First attested in 1471.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /krɔkjɛm/
• IPA^(key): (15^th CE) /krɔkjɛm/

Adverb

krokiem

1. gradually, slowly; step by step
   • 1977-1980 [1471], Wanda Żurowska-Górecka, Vladimír Kyas, editors, Mamotrekty staropolskie [Old Polish-Latin Dictionaries and wordlists], page 4:

     Pedetentim, id est paulatim adire remissim (war.: adverbium remissivum) kro[th]ky[e]m (mamotrekt mikułowski: krokem; scilicet nisi tu, semper recrastinans,... caute et pedetentim tuas possesiunculas vendideris, non habet Christus unde alat pauperes suos Prol. VIII)

     [Pedetentim, id est paulatim adire remissim (war.: adverbium remissivum) krokiem (mamotrekt mikułowski: krokem; scilicet nisi tu, semper recrastinans,... caute et pedetentim tuas possesiunculas vendideris, non habet Christus unde alat pauperes suos Prol. VIII)]

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “krok”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrɔ.kjɛm/
• Rhymes: -ɔkjɛm
• Syllabification: kro‧kiem

Noun

krokiem m

1. instrumental singular of krok