królica

See also: królicą

Polish

Etymology

From królik +‎ -ica.

Pronunciation

• IPA^(key): /kruˈli.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: kró‧li‧ca

Noun

królica f (male equivalent królik)

1. female equivalent of królik (“rabbit”) (mammal)

Declension

Declension of królica

	singular	plural
nominative	królica	królice
genitive	królicy	królic
dative	królicy	królicom
accusative	królicę	królice
instrumental	królicą	królicami
locative	królicy	królicach
vocative	królico	królice

Related terms

(adjective):

• króliczy

(noun):

• królikarnia

Further reading

• królica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• królica in Polish dictionaries at PWN