kopülasyon

Turkish

Etymology

From French copulation.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.py.las.jɔn/

Noun

kopülasyon (definite accusative kopülasyonu, plural kopülasyonlar)

1. copulation

Declension

Declension of kopülasyon

	singular	plural
nominative	kopülasyon	kopülasyonlar
definite accusative	kopülasyonu	kopülasyonları
dative	kopülasyona	kopülasyonlara
locative	kopülasyonda	kopülasyonlarda
ablative	kopülasyondan	kopülasyonlardan
genitive	kopülasyonun	kopülasyonların