koomina
Appearance
Ingrian
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Finnic *koomina. Cognates include Finnish kuomina and dialectal Estonian koomin.
Pronunciation
[edit]- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈkoːminɑ/, [ˈkoːmĭn]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈkoːminɑ/, [ˈko̝ːminɑ]
- Rhymes: -oːmin, -oːminɑ
- Hyphenation: koo‧mi‧na
Noun
[edit]koomina
Declension
[edit]Declension of koomina (type 3/kana, no gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | koomina | koominat |
genitive | koominan | koominoin |
partitive | koominaa | koominoja |
illative | koominaa | koominoihe |
inessive | koominaas | koominois |
elative | koominast | koominoist |
allative | koominalle | koominoille |
adessive | koominaal | koominoil |
ablative | koominalt | koominoilt |
translative | koominaks | koominoiks |
essive | koominanna, koominaan | koominoinna, koominoin |
exessive1) | koominant | koominoint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References
[edit]- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 202