konvojera

Swedish

Etymology

By surface analysis, konvoj +‎ -era.

Verb

konvojera (present konvojerar, preterite konvojerade, supine konvojerat, imperative konvojera)

1. convoy

Conjugation

Conjugation of konvojera (weak)

	active		passive
infinitive	konvojera		konvojeras
supine	konvojerat		konvojerats
imperative	konvojera		—
imper. plural1	konvojeren		—
	present	past	present	past
indicative	konvojerar	konvojerade	konvojeras	konvojerades
ind. plural1	konvojera	konvojerade	konvojeras	konvojerades
subjunctive2	konvojere	konvojerade	konvojeres	konvojerades
present participle		konvojerande
past participle		konvojerad

¹ Archaic. ² Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Derived terms

• konvojering

Further reading

• konvojera in Svenska Akademiens ordböcker