konvinki

Esperanto

Etymology

From Latin convincō (“I refute, prove”).

Pronunciation

• IPA^(key): [konˈvinki]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inki
• Hyphenation: kon‧vin‧ki

Verb

konvinki (present konvinkas, past konvinkis, future konvinkos, conditional konvinkus, volitive konvinku)

1. (transitive) to convince, persuade

   Synonym: persvadi

Conjugation

Conjugation of konvinki

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		konvinkas		konvinkis		konvinkos
active participle		konvinkanta	konvinkantaj	konvinkinta	konvinkintaj	konvinkonta	konvinkontaj
	acc.	konvinkantan	konvinkantajn	konvinkintan	konvinkintajn	konvinkontan	konvinkontajn
passive participle		konvinkata	konvinkataj	konvinkita	konvinkitaj	konvinkota	konvinkotaj
	acc.	konvinkatan	konvinkatajn	konvinkitan	konvinkitajn	konvinkotan	konvinkotajn
nominal active participle		konvinkanto	konvinkantoj	konvinkinto	konvinkintoj	konvinkonto	konvinkontoj
	acc.	konvinkanton	konvinkantojn	konvinkinton	konvinkintojn	konvinkonton	konvinkontojn
nominal passive participle		konvinkato	konvinkatoj	konvinkito	konvinkitoj	konvinkoto	konvinkotoj
	acc.	konvinkaton	konvinkatojn	konvinkiton	konvinkitojn	konvinkoton	konvinkotojn
adverbial active participle		konvinkante		konvinkinte		konvinkonte
adverbial passive participle		konvinkate		konvinkite		konvinkote
		infinitive	konvinki	imperative	konvinku	conditional	konvinkus