konuşma dili

Turkish

Etymology

From konuşma (“speaking”) + dil (“language”).

Noun

konuşma dili (definite accusative konuşma dilini, plural konuşma dilleri)

1. spoken language

Declension

Inflection
Nominative	konuşma dili
Definite accusative	konuşma dilini
	Singular	Plural
Nominative	konuşma dili	konuşma dilleri
Definite accusative	konuşma dilini	konuşma dillerini
Dative	konuşma diline	konuşma dillerine
Locative	konuşma dilinde	konuşma dillerinde
Ablative	konuşma dilinden	konuşma dillerinden
Genitive	konuşma dilinin	konuşma dillerinin

Antonyms

• resmî dil

Related terms

• günlük dil
• halk dili