konkwistador

Polish

Etymology

Borrowed from Spanish conquistador.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔŋ.kfisˈta.dɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adɔr
• Syllabification: kon‧kwis‧ta‧dor

Noun

konkwistador m pers

1. (historical) conquistador
2. conqueror, victor

   Synonym: zdobywca

Declension

Declension of konkwistador

	singular	plural
nominative	konkwistador	konkwistadorzy/konkwistadory (deprecative)
genitive	konkwistadora	konkwistadorów
dative	konkwistadorowi	konkwistadorom
accusative	konkwistadora	konkwistadorów
instrumental	konkwistadorem	konkwistadorami
locative	konkwistadorze	konkwistadorach
vocative	konkwistadorze	konkwistadorzy

Further reading

• konkwistador in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• konkwistador in Polish dictionaries at PWN