kolaborantka

See also: kolaborantką

Polish

Etymology

From kolaborant +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.la.bɔˈrant.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -antka
• Syllabification: ko‧la‧bo‧rant‧ka

Noun

kolaborantka f (male equivalent kolaborant)

1. (derogatory, literary) female equivalent of kolaborant (“collaborator, quisling”)

   Synonym: zdrajczyni

Declension

Declension of kolaborantka

	singular	plural
nominative	kolaborantka	kolaborantki
genitive	kolaborantki	kolaborantek
dative	kolaborantce	kolaborantkom
accusative	kolaborantkę	kolaborantki
instrumental	kolaborantką	kolaborantkami
locative	kolaborantce	kolaborantkach
vocative	kolaborantko	kolaborantki

Related terms

adjectives

• kolaboracjonistyczny
• kolaboracyjny
• kolaborancki

 

nouns

• kolaboracja
• kolaboracjonista
• kolaboracjonistka
• kolaboracjonizm
• kolaboranctwo

 

verb

• kolaborować

 

Further reading

• kolaborantka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kolaborantka in Polish dictionaries at PWN