kodycyl

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin cōdicillus.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈdɘ.t͡sɘl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡sɘl
• Syllabification: ko‧dy‧cyl

Noun

kodycyl m inan

1. (law) codicil

Declension

Declension of kodycyl

	singular	plural
nominative	kodycyl	kodycyle
genitive	kodycylu	kodycyli/kodycylów
dative	kodycylowi	kodycylom
accusative	kodycyl	kodycyle
instrumental	kodycylem	kodycylami
locative	kodycylu	kodycylach
vocative	kodycylu	kodycyle

Derived terms

adjective

• kodycylowy

 

Further reading

• kodycyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kodycyl in Polish dictionaries at PWN