koczowniczy

Polish

Etymology

From koczownik +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.t͡ʂɔvˈɲi.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: ko‧czow‧ni‧czy

Adjective

koczowniczy (not comparable, derived adverb koczowniczo)

1. nomadic (living a wandering life with no fixed abode)

Declension

Declension of koczowniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	koczowniczy		koczownicza	koczownicze	koczowniczy	koczownicze
genitive	koczowniczego		koczowniczej	koczowniczego	koczowniczych
dative	koczowniczemu		koczowniczej	koczowniczemu	koczowniczym
accusative	koczowniczego	koczowniczy	koczowniczą	koczownicze	koczowniczych	koczownicze
instrumental	koczowniczym		koczowniczą	koczowniczym	koczowniczymi
locative	koczowniczym		koczowniczej	koczowniczym	koczowniczych

Further reading

• koczowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koczowniczy in Polish dictionaries at PWN