kochanie

Polish

Etymology

From kochać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔˈxa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: ko‧cha‧nie

Noun

kochanie n

1. (uncountable) verbal noun of kochać; loving

   Od tego kochania całkiem już straciła głowę. ― She's almost gone crazy from all this loving.

2. (countable) love, honey, darling, sweetheart
   • 2003, Andrzej Żuławski, Pas śmiertelny‎^[1], page 121:

     Moim dwóm największym kochaniom, temu dużemu i temu małemu.

     To my two most darling dears, the big one and the little one.

Declension

Declension of kochanie

	singular	plural
nominative	kochanie	kochania
genitive	kochania	kochań
dative	kochaniu	kochaniom
accusative	kochanie	kochania
instrumental	kochaniem	kochaniami
locative	kochaniu	kochaniach
vocative	kochanie	kochania

Further reading

• kochanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kochanie in Polish dictionaries at PWN