kobylica

See also: kobylicą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish kobylica. By surface analysis, kobyła +‎ -ica.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɔ.bɘˈli.t͡sa/

• (Lesser Poland):
  • (Podegrodzie) IPA^(key): /kɔ.bɘˈli.t͡sa/

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: ko‧by‧li‧ca

Noun

kobylica f

1. (obsolete or dialectal) trestle

   Synonym: kobyłka

2. (obsolete, military) cheval de frise (obstacle made of wood with spikes, for use against attacking cavalry)

   Synonyms: kobylenie, kobylina

3. (Sącz Lach) Synonym of kozioł (“sawhorse”)

Declension

Declension of kobylica

	singular	plural
nominative	kobylica	kobylice
genitive	kobylicy	kobylic
dative	kobylicy	kobylicom
accusative	kobylicę	kobylice
instrumental	kobylicą	kobylicami
locative	kobylicy	kobylicach
vocative	kobylico	kobylice

Derived terms

(noun):

• kobyliczka

Related terms

(adjective):

• kobyli

(nouns):

• kobylina
• kobyłka

Further reading

• kobylica in Polish dictionaries at PWN
• Karol Mátyás (1891) “kobylica”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 323