koalicjant

Polish

Etymology

From koalicja +‎ -ant.

Pronunciation

• IPA^(key): /kɔ.aˈli.t͡sjant/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sjant
• Syllabification: ko‧a‧li‧cjant

Noun

koalicjant m pers

1. coalitionist (partner in a coalition)

   Synonym: koalicjonista

Declension

Declension of koalicjant

	singular	plural
nominative	koalicjant	koalicjanci/koalicjanty (deprecative)
genitive	koalicjanta	koalicjantów
dative	koalicjantowi	koalicjantom
accusative	koalicjanta	koalicjantów
instrumental	koalicjantem	koalicjantami
locative	koalicjancie	koalicjantach
vocative	koalicjancie	koalicjanci

Related terms

adjective

• koalicyjny

 

nouns

• koalicja
• koalicyjka
• koalicyjność

 

Further reading

• koalicjant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koalicjant in Polish dictionaries at PWN