koźlę

See also: kozle, kózle, koźle, and Koźle

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish koźlę, from Proto-Slavic *kozьlę. By surface analysis, kozioł +‎ -ę.

Pronunciation

• IPA^(key): (normal speech) /ˈkɔ.ʑlɛ/, (careful speech) /ˈkɔ.ʑlɛw̃/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʑlɛw̃
• Syllabification: ko‧źlę
• Homophone: koźle

Noun

koźlę n (diminutive koźlątko)

1. a kid (young goat)
2. (hunting) a young deer, chamois, ibex, or wild sheep

Declension

Declension of koźlę

	singular	plural
nominative	koźlę	koźlęta
genitive	koźlęcia	koźląt
dative	koźlęciu	koźlętom
accusative	koźlę	koźlęta
instrumental	koźlęciem	koźlętami
locative	koźlęciu	koźlętach
vocative	koźlę	koźlęta

Related terms

adjective

• koźlęcy

 

noun

• koźlak

 

Further reading

• koźlę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• koźlę in Polish dictionaries at PWN