klini

Esperanto

Etymology

From Latin clīnō. Compare Italian chinare, Ancient Greek κλῑ́νω (klī́nō).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈklini]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ini
• Hyphenation: kli‧ni

Verb

klini (present klinas, past klinis, future klinos, conditional klinus, volitive klinu)

1. (transitive) to bend, tilt, incline

   Peza neĝo klinis la altajn arbojn en la arbaro.

   Heavy snow bent the tall trees in the forest.

Conjugation

Conjugation of klini

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		klinas		klinis		klinos
active participle		klinanta	klinantaj	klininta	klinintaj	klinonta	klinontaj
	acc.	klinantan	klinantajn	klinintan	klinintajn	klinontan	klinontajn
passive participle		klinata	klinataj	klinita	klinitaj	klinota	klinotaj
	acc.	klinatan	klinatajn	klinitan	klinitajn	klinotan	klinotajn
nominal active participle		klinanto	klinantoj	klininto	klinintoj	klinonto	klinontoj
	acc.	klinanton	klinantojn	klininton	klinintojn	klinonton	klinontojn
nominal passive participle		klinato	klinatoj	klinito	klinitoj	klinoto	klinotoj
	acc.	klinaton	klinatojn	kliniton	klinitojn	klinoton	klinotojn
adverbial active participle		klinante		klininte		klinonte
adverbial passive participle		klinate		klinite		klinote

infinitive		klini						imperative		klinu						conditional		klinus

Derived terms

• alklini (“to bend toward”)
• kliniĝi (“to bend (intr.)”)
• kapklini (“to nod one's head”)