kleuter

Dutch

Etymology

Etymology undetermined, no cognates known; compare peuter (“toddler”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkløː.tər/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kleu‧ter
• Rhymes: -øːtər
• Homophone: Kleuter

Noun

kleuter m (plural kleuters, diminutive kleutertje n)

1. a child between the ages of four and six/seven years (before the onset of concrete operational thought)
2. (dated) a kindergartner
3. a mature person who behaves most immaturely

Derived terms

• kleuterachtig
• kleuterbad
• kleuterjuf
• kleuterklas
• kleuterleider
• kleuterleidster
• kleutermeester
• kleuteronderwijs
• kleuterschool
• verkleuteren

Further reading

• WNT - Kleuter