klekotać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *klekotati, of onomatopoeic origin.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /klɛˈkɔ.tat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtat͡ɕ
  • Syllabification: kle‧ko‧tać

Verb

[edit]

klekotać impf (perfective zaklekotać)

  1. (intransitive, of a stork) to clatter one's bill, to clack
  2. (intransitive, of a machine) to clatter, to rattle, to knock
  3. (intransitive, of a person) to natter, to prattle, to witter
    Synonyms: see Thesaurus:bredzić

Conjugation

[edit]
Conjugation of klekotać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive klekotać
present tense 1st klekoczę klekoczemy
2nd klekoczesz klekoczecie
3rd klekocze klekoczą
impersonal klekocze się
past tense 1st klekotałem,
-(e)m klekotał
klekotałam,
-(e)m klekotała
klekotałom,
-(e)m klekotało
klekotaliśmy,
-(e)śmy klekotali
klekotałyśmy,
-(e)śmy klekotały
2nd klekotałeś,
-(e)ś klekotał
klekotałaś,
-(e)ś klekotała
klekotałoś,
-(e)ś klekotało
klekotaliście,
-(e)ście klekotali
klekotałyście,
-(e)ście klekotały
3rd klekotał klekotała klekotało klekotali klekotały
impersonal klekotano
future tense 1st będę klekotał,
będę klekotać
będę klekotała,
będę klekotać
będę klekotało,
będę klekotać
będziemy klekotali,
będziemy klekotać
będziemy klekotały,
będziemy klekotać
2nd będziesz klekotał,
będziesz klekotać
będziesz klekotała,
będziesz klekotać
będziesz klekotało,
będziesz klekotać
będziecie klekotali,
będziecie klekotać
będziecie klekotały,
będziecie klekotać
3rd będzie klekotał,
będzie klekotać
będzie klekotała,
będzie klekotać
będzie klekotało,
będzie klekotać
będą klekotali,
będą klekotać
będą klekotały,
będą klekotać
impersonal będzie klekotać się
conditional 1st klekotałbym,
bym klekotał
klekotałabym,
bym klekotała
klekotałobym,
bym klekotało
klekotalibyśmy,
byśmy klekotali
klekotałybyśmy,
byśmy klekotały
2nd klekotałbyś,
byś klekotał
klekotałabyś,
byś klekotała
klekotałobyś,
byś klekotało
klekotalibyście,
byście klekotali
klekotałybyście,
byście klekotały
3rd klekotałby,
by klekotał
klekotałaby,
by klekotała
klekotałoby,
by klekotało
klekotaliby,
by klekotali
klekotałyby,
by klekotały
impersonal klekotano by
imperative 1st niech klekoczę klekoczmy
2nd klekocz klekoczcie
3rd niech klekocze niech klekoczą
active adjectival participle klekoczący klekocząca klekoczące klekoczący klekoczące
contemporary adverbial participle klekocząc
verbal noun klekotanie
[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • klekotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • klekotać in Polish dictionaries at PWN