Jump to content

kleknout

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Czech kleknúti.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kleknout pf

  1. (reflexive with si) perfective form of klekat

Conjugation

[edit]
Conjugation of kleknout
infinitive kleknout, kleknouti active adjective kleknuvší
verbal noun kleknutí passive adjective kleknutý
present forms indicative imperative
singular plural singular plural
1st person kleknu klekneme klekněme
2nd person klekneš kleknete klekni klekněte
3rd person klekne kleknou

The verb kleknout does not have present tense and the present forms are used to express future only.

participles past participles passive participles
singular plural singular plural
masculine animate klekl, kleknul klekli, kleknuli kleknut kleknuti
masculine inanimate klekly, kleknuly kleknuty
feminine klekla, kleknula kleknuta
neuter kleklo, kleknulo klekla, kleknula kleknuto kleknuta
transgressives present past
masculine singular kleknuv
feminine + neuter singular kleknuvši
plural kleknuvše

Further reading

[edit]
  • kleknouti”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • kleknouti”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
  • kleknout”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025