Jump to content

kiinnike

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

kiinni +‎ -ke

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkiːnːikeˣ/, [ˈk̟iːnːik̟e̞(ʔ)]
  • Rhymes: -iːnːike
  • Hyphenation(key): kiin‧ni‧ke

Noun

[edit]

kiinnike

  1. fastener, closure (anything used to fasten)
  2. mounting, mount, attachment point, bracket, pylon
  3. (medicine) adhesion, tissue adhesion (abnormal union of surface by the formation of new tissue resulting from an inflammatory process)

Declension

[edit]
Inflection of kiinnike (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation)
nominative kiinnike kiinnikkeet
genitive kiinnikkeen kiinnikkeiden
kiinnikkeitten
partitive kiinnikettä kiinnikkeitä
illative kiinnikkeeseen kiinnikkeisiin
kiinnikkeihin
singular plural
nominative kiinnike kiinnikkeet
accusative nom. kiinnike kiinnikkeet
gen. kiinnikkeen
genitive kiinnikkeen kiinnikkeiden
kiinnikkeitten
partitive kiinnikettä kiinnikkeitä
inessive kiinnikkeessä kiinnikkeissä
elative kiinnikkeestä kiinnikkeistä
illative kiinnikkeeseen kiinnikkeisiin
kiinnikkeihin
adessive kiinnikkeellä kiinnikkeillä
ablative kiinnikkeeltä kiinnikkeiltä
allative kiinnikkeelle kiinnikkeille
essive kiinnikkeenä kiinnikkeinä
translative kiinnikkeeksi kiinnikkeiksi
abessive kiinnikkeettä kiinnikkeittä
instructive kiinnikkein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kiinnike (Kotus type 48*A/hame, kk-k gradation)

Derived terms

[edit]
compounds

Further reading

[edit]