Jump to content

kieltäytyjä

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

kieltäytyä +‎ -jä

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkie̯ltæy̯tyjæ/, [ˈk̟ie̞̯l̪t̪æy̯ˌt̪yjæ]
  • Rhymes: -yjæ
  • Hyphenation(key): kiel‧täy‧ty‧jä

Noun

[edit]

kieltäytyjä

  1. refuser, decliner

Declension

[edit]
Inflection of kieltäytyjä (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative kieltäytyjä kieltäytyjät
genitive kieltäytyjän kieltäytyjien
partitive kieltäytyjää kieltäytyjiä
illative kieltäytyjään kieltäytyjiin
singular plural
nominative kieltäytyjä kieltäytyjät
accusative nom. kieltäytyjä kieltäytyjät
gen. kieltäytyjän
genitive kieltäytyjän kieltäytyjien
kieltäytyjäin rare
partitive kieltäytyjää kieltäytyjiä
inessive kieltäytyjässä kieltäytyjissä
elative kieltäytyjästä kieltäytyjistä
illative kieltäytyjään kieltäytyjiin
adessive kieltäytyjällä kieltäytyjillä
ablative kieltäytyjältä kieltäytyjiltä
allative kieltäytyjälle kieltäytyjille
essive kieltäytyjänä kieltäytyjinä
translative kieltäytyjäksi kieltäytyjiksi
abessive kieltäytyjättä kieltäytyjittä
instructive kieltäytyjin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of kieltäytyjä (Kotus type 10/koira, no gradation)

Derived terms

[edit]
(compounds):

Further reading

[edit]