kielnia

Polish

Etymology

From German Kelle +‎ -nia, from Middle High German kelle, from Old High German kella.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkjɛl.ɲa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɲa
• Syllabification: kiel‧nia

Noun

kielnia f

1. trowel
2. (hunting) beaver's tail

Declension

Declension of kielnia

	singular	plural
nominative	kielnia	kielnie
genitive	kielni	kielni
dative	kielni	kielniom
accusative	kielnię	kielnie
instrumental	kielnią	kielniami
locative	kielni	kielniach
vocative	kielnio	kielnie

Further reading

• kielnia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kielnia in Polish dictionaries at PWN