From kicać + -nąć.
kicnąć pf (imperfective kicać)
- (intransitive) to hop, to boing (of a rabbit or hare)
| Conjugation of kicnąć pf
|
| kicnąć
|
| kicnę
|
kicniemy
|
| kicniesz
|
kicniecie
|
| kicnie
|
kicną
|
| kicnie się
|
kicnąłem,
-(e)m kicnął
|
kicnęłam,
-(e)m kicnęła
|
kicnęłom,
-(e)m kicnęło
|
kicnęliśmy,
-(e)śmy kicnęli
|
kicnęłyśmy,
-(e)śmy kicnęły
|
kicnąłeś,
-(e)ś kicnął
|
kicnęłaś,
-(e)ś kicnęła
|
kicnęłoś,
-(e)ś kicnęło
|
kicnęliście,
-(e)ście kicnęli
|
kicnęłyście,
-(e)ście kicnęły
|
| kicnął
|
kicnęła
|
kicnęło
|
kicnęli
|
kicnęły
|
| kicnięto
|
kicnąłbym,
bym kicnął
|
kicnęłabym,
bym kicnęła
|
kicnęłobym,
bym kicnęło
|
kicnęlibyśmy,
byśmy kicnęli
|
kicnęłybyśmy,
byśmy kicnęły
|
kicnąłbyś,
byś kicnął
|
kicnęłabyś,
byś kicnęła
|
kicnęłobyś,
byś kicnęło
|
kicnęlibyście,
byście kicnęli
|
kicnęłybyście,
byście kicnęły
|
kicnąłby,
by kicnął
|
kicnęłaby,
by kicnęła
|
kicnęłoby,
by kicnęło
|
kicnęliby,
by kicnęli
|
kicnęłyby,
by kicnęły
|
| kicnięto by
|
| niech kicnę
|
kicnijmy
|
| kicnij
|
kicnijcie
|
| niech kicnie
|
niech kicną
|
| kicnąwszy
|
| kicnięcie
|
- kicnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- kicnąć in Polish dictionaries at PWN
