kibel

Polish

Etymology

Borrowed from German Kübel, from Old High German kubilo, from Latin cūpula. Doublet of kubeł (“bucket”) and kopuła.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈki.bɛl/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ibɛl
• Syllabification: ki‧bel

Noun

kibel m inan (diminutive kibelek)

1. (colloquial) bog, john, can, lavatory, toilet

   Synonym: ubikacja

2. (slang) mess, disorder

   Synonyms: see Thesaurus:nieporządek

3. (slang) prison

   Synonym: więzienie

4. (slang, derogatory) motor scooter

   Synonyms: skuter, taboret

5. (slang, rail transport) PKP class EN57 electric multiple unit

Declension

Declension of kibel

	singular	plural
nominative	kibel	kible
genitive	kibla	kibli
dative	kiblowi	kiblom
accusative	kibel	kible
instrumental	kiblem	kiblami
locative	kiblu	kiblach
vocative	kiblu	kible

Derived terms

verb

• kiblować

 

Related terms

verb

• przekiblować

 

Further reading

• kibel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kibel in Polish dictionaries at PWN