kavaliri

Esperanto

Etymology

From kavaliro (“knight”, noun) +‎ -i (verbal suffix).

Pronunciation

• IPA^(key): [kavaˈliri]
• Rhymes: -iri
• Hyphenation: ka‧va‧li‧ri

Verb

kavaliri (present kavaliras, past kavaliris, future kavaliros, conditional kavalirus, volitive kavaliru)

1. (transitive) to knight

Conjugation

Conjugation of kavaliri

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		kavaliras		kavaliris		kavaliros
active participle		kavaliranta	kavalirantaj	kavalirinta	kavalirintaj	kavalironta	kavalirontaj
	acc.	kavalirantan	kavalirantajn	kavalirintan	kavalirintajn	kavalirontan	kavalirontajn
passive participle		kavalirata	kavalirataj	kavalirita	kavaliritaj	kavalirota	kavalirotaj
	acc.	kavaliratan	kavaliratajn	kavaliritan	kavaliritajn	kavalirotan	kavalirotajn
nominal active participle		kavaliranto	kavalirantoj	kavalirinto	kavalirintoj	kavalironto	kavalirontoj
	acc.	kavaliranton	kavalirantojn	kavalirinton	kavalirintojn	kavalironton	kavalirontojn
nominal passive participle		kavalirato	kavaliratoj	kavalirito	kavaliritoj	kavaliroto	kavalirotoj
	acc.	kavaliraton	kavaliratojn	kavaliriton	kavaliritojn	kavaliroton	kavalirotojn
adverbial active participle		kavalirante		kavalirinte		kavalironte
adverbial passive participle		kavalirate		kavalirite		kavalirote
		infinitive	kavaliri	imperative	kavaliru	conditional	kavalirus