Jump to content

karttelu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

kartella +‎ -u

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɑrtːelu/, [ˈkɑ̝rt̪ːe̞lu]
  • Rhymes: -ɑrtːelu
  • Hyphenation(key): kart‧te‧lu

Noun

[edit]

karttelu

  1. avoiding, staying away from (for a prolonged period for time)

Declension

[edit]
Inflection of karttelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative karttelu karttelut
genitive karttelun karttelujen
kartteluiden
kartteluitten
partitive karttelua kartteluja
kartteluita
illative kartteluun kartteluihin
singular plural
nominative karttelu karttelut
accusative nom. karttelu karttelut
gen. karttelun
genitive karttelun karttelujen
kartteluiden
kartteluitten
partitive karttelua kartteluja
kartteluita
inessive karttelussa kartteluissa
elative karttelusta kartteluista
illative kartteluun kartteluihin
adessive karttelulla kartteluilla
ablative karttelulta kartteluilta
allative karttelulle kartteluille
essive kartteluna kartteluina
translative kartteluksi kartteluiksi
abessive karttelutta kartteluitta
instructive kartteluin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of karttelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)

Further reading

[edit]

Anagrams

[edit]