karlmannligr

Old Norse

Etymology

From karlmaðr +‎ -ligr.

Adjective

karlmannligr

1. manly, bold
2. masculine

Declension

    Strong declension of karlmannligr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	karlmaðrligr	karlmaðrlig	karlmaðrligt
accusative	karlmaðrligan	karlmaðrliga	karlmaðrligt
dative	karlmaðrligum	karlmaðrligri	karlmaðrligu
genitive	karlmaðrligs	karlmaðrligrar	karlmaðrligs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	karlmaðrligir	karlmaðrligar	karlmaðrlig
accusative	karlmaðrliga	karlmaðrligar	karlmaðrlig
dative	karlmaðrligum	karlmaðrligum	karlmaðrligum
genitive	karlmaðrligra	karlmaðrligra	karlmaðrligra

    Weak declension of karlmannligr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	karlmaðrligi	karlmaðrliga	karlmaðrliga
accusative	karlmaðrliga	karlmaðrligu	karlmaðrliga
dative	karlmaðrliga	karlmaðrligu	karlmaðrliga
genitive	karlmaðrliga	karlmaðrligu	karlmaðrliga
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	karlmaðrligu	karlmaðrligu	karlmaðrligu
accusative	karlmaðrligu	karlmaðrligu	karlmaðrligu
dative	karlmaðrligum	karlmaðrligum	karlmaðrligum
genitive	karlmaðrligu	karlmaðrligu	karlmaðrligu

Derived terms

• karlmannliga

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “karlmannligr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 237; also available at the [https://archive.org/stream/concisedictionar001857

1. page/237 Internet Archive]