Jump to content

karjahtelu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

karjahdella +‎ -u

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkɑrjɑhtelu/, [ˈkɑ̝rjɑ̝hˌt̪e̞lu]
  • Rhymes: -elu
  • Hyphenation(key): kar‧jah‧te‧lu

Noun

[edit]

karjahtelu

  1. roaring repeatedly

Declension

[edit]
Inflection of karjahtelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative karjahtelu karjahtelut
genitive karjahtelun karjahtelujen
karjahteluiden
karjahteluitten
partitive karjahtelua karjahteluja
karjahteluita
illative karjahteluun karjahteluihin
singular plural
nominative karjahtelu karjahtelut
accusative nom. karjahtelu karjahtelut
gen. karjahtelun
genitive karjahtelun karjahtelujen
karjahteluiden
karjahteluitten
partitive karjahtelua karjahteluja
karjahteluita
inessive karjahtelussa karjahteluissa
elative karjahtelusta karjahteluista
illative karjahteluun karjahteluihin
adessive karjahtelulla karjahteluilla
ablative karjahtelulta karjahteluilta
allative karjahtelulle karjahteluille
essive karjahteluna karjahteluina
translative karjahteluksi karjahteluiksi
abessive karjahtelutta karjahteluitta
instructive karjahteluin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of karjahtelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)

Further reading

[edit]