Jump to content

karihiir

From Wiktionary, the free dictionary

Estonian

[edit]

Etymology

[edit]

From kari +‎ hiir.

Noun

[edit]

karihiir (genitive karihiire, partitive karihiirt)

  1. shrew

Inflection

[edit]
Declension of karihiir (ÕS type 13/suur, length gradation)
singular plural
nominative karihiir karihiired
accusative nom.
gen. karihiire
genitive karihiirte
partitive karihiirt karihiiri
illative karihiirde
karihiiresse
karihiirtesse
karihiirisse
inessive karihiires karihiirtes
karihiiris
elative karihiirest karihiirtest
karihiirist
allative karihiirele karihiirtele
karihiirile
adessive karihiirel karihiirtel
karihiiril
ablative karihiirelt karihiirtelt
karihiirilt
translative karihiireks karihiirteks
karihiiriks
terminative karihiireni karihiirteni
essive karihiirena karihiirtena
abessive karihiireta karihiirteta
comitative karihiirega karihiirtega