karamak

Turkish

Etymology

Unclear, compare Karakhanid [script needed] (qarɣāmāq, “to curse”), Bashkir ҡарғау (qarğaw, “to curse, maledict, put a jinx on sb.”)

Verb

karamak (third-person singular simple present karar)

1. (dialectal, Adana, Osmaniye, transitive) to slander, defame, asperse, discredit (especially by talking behind)

Conjugation

Conjugation of karamak

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			karamak
impersonal participle	imperfective		karayan
	perfective		karamış
	prospective		karayacak
personal participle	non-prospective		karadığım	karadığın	karadığı	karadığımız	karadığınız	karadıkları
	prospective		karayacağım	karayacağın	karayacağı	karayacağımız	karayacağınız	karayacakları
verbal noun			karama
way of doing			karayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kararım	kararsın	karar	kararız	kararsınız	kararlar
		imperfective	karıyorum	karıyorsun	karıyor	karıyoruz	karıyorsunuz	karıyorlar
	past	perfective	karadım	karadın	karadı	karadık	karadınız	karadılar
		imperfective	karıyordum	karıyordun	karıyordu	karıyorduk	karıyordunuz	karıyorlardı
	future		karayacağım	karayacaksın	karayacak	karayacağız	karayacaksınız	karayacaklar
	future-in-the-past	definite	karayacaktım	karayacaktın	karayacaktı	karayacaktık	karayacaktınız	karayacaklardı
		indefinite	karardım	karardın	karardı	karardık	karardınız	kararlardı
inferential	perfective		karamışım	karamışsın	karamış	karamışız	karamışsınız	karamışlar
	aorist		kararmışım	kararmışsın	kararmış	kararmışız	kararmışsınız	kararmışlar
	imperfective		karıyormuşum	karıyormuşsun	karıyormuş	karıyormuşuz	karıyormuşsunuz	karıyormuşlar
conditional	simple		karasam	karasan	karasa	karasak	karasanız	karasalar
	perfective		karasaydım	karasaydın	karasaydı	karasaydık	karasaydınız	karasaydılar
optative			karayayım	karayasın	karaya	karayalım	karayasınız	karayalar
progressive			karamaktayım	karamaktasın	karamakta	karamaktayız	karamaktasınız	karamaktalar
necessitative			karamalıyım	karamalısın	karamalı	karamalıyız	karamalısınız	karamalılar
imperative				kara	karasın		karayın	karasınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	karar mıyım?	karar mısın?	karar mı?	karar mıyız?	karar mısınız?	kararlar mı?
		imperfective	karıyor muyum?	karıyor musun?	karıyor mu?	karıyor muyuz?	karıyor musunuz?	karıyorlar mı?
	past	perfective	karadım mı?	karadın mı?	karadı mı?	karadık mı?	karadınız mı?	karadılar mı?
		imperfective	karıyor muydum?	karıyor muydun?	karıyor muydu?	karıyor muyduk?	karıyor muydunuz?	karıyorlar mıydı?
	future		karayacak mıyım?	karayacak mısın?	karayacak mı?	karayacak mıyız?	karayacak mısınız?	karayacaklar mı?
inferential	perfective		karamış mıyım?	karamış mısın?	karamış mı?	karamış mıyız?	karamış mısınız?	karamışlar mı?
	aorist		karar mıymışım?	karar mıymışsın?	karar mıymış?	karar mıymışız?	karar mıymışsınız?	kararlar mıymış?
	imperfective		karıyor muymuşum?	karıyor muymuşsun?	karıyor muymuş?	karıyor muymuşuz?	karıyor muymuşsunuz?	karıyorlar mıymış?
conditional	simple		karasam mı?	karasan mı?	karasa mı?	karasak mı?	karasanız mı?	karasalar mı?
	perfective		karasa mıydım?	karasa mıydın?	karasa mıydı?	karasa mıydık?	karasa mıydınız?	karasalar mıydı?
progressive			karamakta mıyım?	karamakta mısın?	karamakta mı?	karamakta mıyız?	karamakta mısınız?	karamaktalar mı?
necessitative			karamalı mıyım?	karamalı mısın?	karamalı mı?	karamalı mıyız?	karamalı mısınız?	karamalılar mı?
Negative declarative
infinitive			karamamak
impersonal participle	imperfective		karamayan
	perfective		karamamış
	prospective		karamayacak
personal participle	non-prospective		karamadığım	karamadığın	karamadığı	karamadığımız	karamadığınız	karamadıkları
	prospective		karamayacağım	karamayacağın	karamayacağı	karamayacağımız	karamayacağınız	karamayacakları
verbal noun			karamama
way of doing			karamayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	karamam	karamazsın	karamaz	karamayız	karamazsınız	karamazlar
		imperfective	karamıyorum	karamıyorsun	karamıyor	karamıyoruz	karamıyorsunuz	karamıyorlar
	past	perfective	karamadım	karamadın	karamadı	karamadık	karamadınız	karamadılar
		imperfective	karamıyordum	karamıyordun	karamıyordu	karamıyorduk	karamıyordunuz	karamıyordular
	future		karamayacağım	karamayacaksın	karamayacak	karamayacağız	karamayacaksınız	karamayacaklar
inferential	perfective		karamamışım	karamamışsın	karamamış	karamamışız	karamamışsınız	karamamışlar
	aorist		karamazmışım	karamazmışsın	karamazmış	karamazmışız	karamazmışsınız	karamazmışlar
	imperfective		karamıyormuşum	karamıyormuşsun	karamıyormuş	karamıyormuşuz	karamıyormuşsunuz	karamıyormuşlar
conditional	simple		karamasam	karamasan	karamasa	karamasak	karamasanız	karamasalar
	perfective		karamasaydım	karamasaydın	karamasaydı	karamasaydık	karamasaydınız	karamasaydılar
optative			karamayayım	karamayasın	karamaya	karamayalım	karamayasınız	karamayalar
progressive			karamamaktayım	karamamaktasın	karamamakta	karamamaktayız	karamamaktasınız	karamamaktalar
necessitative			karamamalıyım	karamamalısın	karamamalı	karamamalıyız	karamamalısınız	karamamalılar
imperative				karama	karamasın		karamayın	karamasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	karamaz mıyım?	karamaz mısın?	karamaz mı?	karamaz mıyız?	karamaz mısınız?	karamazlar mı?
		imperfective	karamıyor muyum?	karamıyor musun?	karamıyor mu?	karamıyor muyuz?	karamıyor musunuz?	karamıyorlar mı?
	past	perfective	karamadım mı?	karamadın mı?	karamadı mı?	karamadık mı?	karamadınız mı?	karamadılar mı?
		imperfective	karamıyor muydum?	karamıyor muydun?	karamıyor muydu?	karamıyor muyduk?	karamıyor muydunuz?	karamıyorlar mıydı?
	future		karamayacak mıyım?	karamayacak mısın?	karamayacak mı?	karamayacak mıyız?	karamayacak mısınız?	karamayacaklar mı?
inferential	perfective		karamamış mıyım?	karamamış mısın?	karamamış mı?	karamamış mıyız?	karamamış mısınız?	karamamışlar mı?
	aorist		karamaz mıymışım?	karamaz mıymışsın?	karamaz mıymış?	karamaz mıymışız?	karamaz mıymışsınız?	karamazlar mıymış?
	imperfective		karamıyor muymuşum?	karamıyor muymuşsun?	karamıyor muymuş?	karamıyor muymuşuz?	karamıyor muymuşsunuz?	karamıyorlar mıymış?
conditional	simple		karamasam mı?	karamasan mı?	karamasa mı?	karamasak mı?	karamasanız mı?	karamasalar mı?
	perfective		karamasa mıydım?	karamasa mıydın?	karamasa mıydı?	karamasa mıydık?	karamasa mıydınız?	karamasalar mıydı?
progressive			karamamakta mıyım?	karamamakta mısın?	karamamakta mı?	karamamakta mıyız?	karamamakta mısınız?	karamamaktalar mı?
necessitative			karamamalı mıyım?	karamamalı mısın?	karamamalı mı?	karamamalı mıyız?	karamamalı mısınız?	karamamalılar mı?