karabinek

Polish

Etymology

From karabin +‎ -ek.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.raˈbi.nɛk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -inɛk
• Syllabification: ka‧ra‧bi‧nek

Noun

karabinek m inan

1. carbine (weapon similar to a rifle but much shorter in length)
2. carabiner (metal link with a gate used to attach objects, typically in climbing or sailing)

Declension

Declension of karabinek

	singular	plural
nominative	karabinek	karabinki
genitive	karabinka	karabinków
dative	karabinkowi	karabinkom
accusative	karabinek	karabinki
instrumental	karabinkiem	karabinkami
locative	karabinku	karabinkach
vocative	karabinku	karabinki

Derived terms

nouns

• karabinek sportowy
• karabinek szturmowy
• karabińczyk
• Kbk

 

Further reading

• karabinek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• karabinek in Polish dictionaries at PWN