Jump to content

kapucieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From kaput +‎ -eć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kapucieć impf (perfective skapucieć)

  1. (intransitive, Chełmno, Podegrodzie) to go kaput (to decay, to wither)

Further reading

[edit]
  • Gustaw Pobłocki (1887) “kapucieć”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 133
  • Karol Mátyás (1891) “kapucieć”, in “Słowniczek gwary ludu zamieszkującego wschodnio-południową najbliższą okolicę Nowego Sącza”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, Kraków: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 323