kahretmek

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قهر ایتمك. By surface analysis, kahır +‎ etmek.

Pronunciation

IPA^(key): /kahɾetmek/, [kʰahɾetmec]

Verb

kahretmek (third-person singular simple present kahreder)

1. to devastate
2. to condemn

Conjugation

Conjugation of kahretmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			kahretmek
impersonal participle	imperfective		kahreten
	perfective		kahretmiş
	prospective		kahretecek
personal participle	non-prospective		kahrettiğim	kahrettiğin	kahrettiği	kahrettiğimiz	kahrettiğiniz	kahrettikleri
	prospective		kahreteceğim	kahreteceğin	kahreteceği	kahreteceğimiz	kahreteceğiniz	kahretecekleri
verbal noun			kahretme
way of doing			kahretiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kahrederim	kahredersin	kahreder	kahrederiz	kahredersiniz	kahrederler
		imperfective	kahretiyorum	kahretiyorsun	kahretiyor	kahretiyoruz	kahretiyorsunuz	kahretiyorlar
	past	perfective	kahrettim	kahrettin	kahretti	kahrettik	kahrettiniz	kahrettiler
		imperfective	kahretiyordum	kahretiyordun	kahretiyordu	kahretiyorduk	kahretiyordunuz	kahretiyorlardı (or kahretiyordular)
	future		kahreteceğim	kahreteceksin	kahretecek	kahreteceğiz	kahreteceksiniz	kahretecekler
	future-in-the-past	definite	kahretecektim	kahretecektin	kahretecekti	kahretecektik	kahretecektiniz	kahreteceklerdi
		indefinite	kahrederdim	kahrederdin	kahrederdi	kahrederdik	kahrederdiniz	kahrederlerdi
inferential	perfective		kahretmişim	kahretmişsin	kahretmiş	kahretmişiz	kahretmişsiniz	kahretmişler
	aorist		kahredermişim	kahredermişsin	kahredermiş	kahredermişiz	kahredermişsiniz	kahrederlermiş (or kahredermişlar)
	imperfective		kahretiyormuşum	kahretiyormuşsun	kahretiyormuş	kahretiyormuşuz	kahretiyormuşsunuz	kahretiyorlarmış
conditional	simple		kahretsem	kahretsen	kahretse	kahretsek	kahretseniz	kahretseler
	perfective		kahretseydim	kahretseydin	kahretseydi	kahretseydik	kahretseydiniz	kahretseydiler
optative			kahreteyim	kahretesin	kahrete	kahretelim	kahretesiniz	kahreteler
progressive			kahretmekteyim	kahretmektesin	kahretmekte	kahretmekteyiz	kahretmektesiniz	kahretmekteler
necessitative			kahretmeliyim	kahretmelisin	kahretmeli	kahretmeliyiz	kahretmelisiniz	kahretmeliler
imperative				kahret	kahretsin		kahretin	kahretsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kahreder miyim?	kahreder misin?	kahreder mi?	kahreder miyiz?	kahreder misiniz?	kahrederler mi?
		imperfective	kahretiyor muyum?	kahretiyor musun?	kahretiyor mu?	kahretiyor muyuz?	kahretiyor musunuz?	kahretiyorlar mı?
	past	perfective	kahrettim mi?	kahrettin mi?	kahretti mi?	kahrettik mi?	kahrettiniz mi?	kahrettiler mi?
		imperfective	kahretiyor muydum?	kahretiyor muydun?	kahretiyor muydu?	kahretiyor muyduk?	kahretiyor muydunuz?	kahretiyorlar mıydı?
	future		kahretecek miyim?	kahretecek misin?	kahretecek mi?	kahretecek miyiz?	kahretecek misiniz?	kahretecekler mi?
inferential	perfective		kahretmiş miyim?	kahretmiş misin?	kahretmiş mi?	kahretmiş miyiz?	kahretmiş misiniz?	kahretmişler mi?
	aorist		kahreder miymişim?	kahreder miymişsin?	kahreder miymiş?	kahreder miymişiz?	kahreder miymişsiniz?	kahrederler miymiş?
	imperfective		kahretiyor muymuşum?	kahretiyor muymuşsun?	kahretiyor muymuş?	kahretiyor muymuşuz?	kahretiyor muymuşsunuz?	kahretiyorlar mıymış?
conditional	simple		kahretsem mi?	kahretsen mi?	kahretse mi?	kahretsek mi?	kahretseniz mi?	kahretseler mi?
	perfective		kahretse miydim?	kahretse miydin?	kahretse miydi?	kahretse miydik?	kahretse miydiniz?	kahretseler miydi?
progressive			kahretmekte miyim?	kahretmekte misin?	kahretmekte mi?	kahretmekte miyiz?	kahretmekte misiniz?	kahretmekteler mi?
necessitative			kahretmeli miyim?	kahretmeli misin?	kahretmeli mi?	kahretmeli miyiz?	kahretmeli misiniz?	kahretmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			kahretmemek
impersonal participle	imperfective		kahretmeyen
	perfective		kahretmemiş
	prospective		kahretmeyecek
personal participle	non-prospective		kahretmediğim	kahretmediğin	kahretmediği	kahretmediğimiz	kahretmediğiniz	kahretmedikleri
	prospective		kahretmeyeceğim	kahretmeyeceğin	kahretmeyeceği	kahretmeyeceğimiz	kahretmeyeceğiniz	kahretmeyecekleri
verbal noun			kahretmeme
way of doing			kahretmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kahretmem	kahretmezsin	kahretmez	kahretmeyiz	kahretmezsiniz	kahretmezler
		imperfective	kahretmiyorum	kahretmiyorsun	kahretmiyor	kahretmiyoruz	kahretmiyorsunuz	kahretmiyorlar
	past	perfective	kahretmedim	kahretmedin	kahretmedi	kahretmedik	kahretmediniz	kahretmediler
		imperfective	kahretmiyordum	kahretmiyordun	kahretmiyordu	kahretmiyorduk	kahretmiyordunuz	kahretmiyorlardı
	future		kahretmeyeceğim	kahretmeyeceksin	kahretmeyecek	kahretmeyeceğiz	kahretmeyeceksiniz	kahretmeyecekler
inferential	perfective		kahretmemişim	kahretmemişsin	kahretmemiş	kahretmemişiz	kahretmemişsiniz	kahretmemişler
	aorist		kahretmezmişim	kahretmezmişsin	kahretmezmiş	kahretmezmişiz	kahretmezmişsiniz	kahretmezlermiş
	imperfective		kahretmiyormuşum	kahretmiyormuşsun	kahretmiyormuş	kahretmiyormuşuz	kahretmiyormuşsunuz	kahretmiyorlarmış
conditional	simple		kahretmesem	kahretmesen	kahretmese	kahretmesek	kahretmeseniz	kahretmeseler
	perfective		kahretmeseydim	kahretmeseydin	kahretmeseydi	kahretmeseydik	kahretmeseydiniz	kahretmeseydiler
optative			kahretmeyeyim	kahretmeyesin	kahretmeye	kahretmeyelim	kahretmeyesiniz	kahretmeyeler
progressive			kahretmemekteyim	kahretmemektesin	kahretmemekte	kahretmemekteyiz	kahretmemektesiniz	kahretmemekteler
necessitative			kahretmemeliyim	kahretmemelisin	kahretmemeli	kahretmemeliyiz	kahretmemelisiniz	kahretmemeliler
imperative				kahretme	kahretmesin		kahretmeyin	kahretmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kahretmez miyim?	kahretmez misin?	kahretmez mi?	kahretmez miyiz?	kahretmez misiniz?	kahretmezler mi?
		imperfective	kahretmiyor muyum?	kahretmiyor musun?	kahretmiyor mu?	kahretmiyor muyuz?	kahretmiyor musunuz?	kahretmiyorlar mı?
	past	perfective	kahretmedim mi?	kahretmedin mi?	kahretmedi mi?	kahretmedik mi?	kahretmediniz mi?	kahretmediler mi?
		imperfective	kahretmiyor muydum?	kahretmiyor muydun?	kahretmiyor muydu?	kahretmiyor muyduk?	kahretmiyor muydunuz?	kahretmiyorlar mıydı?
	future		kahretmeyecek miyim?	kahretmeyecek misin?	kahretmeyecek mi?	kahretmeyecek miyiz?	kahretmeyecek misiniz?	kahretmeyecekler mi?
inferential	perfective		kahretmemiş miyim?	kahretmemiş misin?	kahretmemiş mi?	kahretmemiş miyiz?	kahretmemiş misiniz?	kahretmemişler mi?
	aorist		kahretmez miymişim?	kahretmez miymişsin?	kahretmez miymiş?	kahretmez miymişiz?	kahretmez miymişsiniz?	kahretmezler miymiş?
	imperfective		kahretmiyor muymuşum?	kahretmiyor muymuşsun?	kahretmiyor muymuş?	kahretmiyor muymuşuz?	kahretmiyor muymuşsunuz?	kahretmiyorlar mıymış?
conditional	simple		kahretmesem mi?	kahretmesen mi?	kahretmese mi?	kahretmesek mi?	kahretmeseniz mi?	kahretmeseler mi?
	perfective		kahretmese miydim?	kahretmese miydin?	kahretmese miydi?	kahretmese miydik?	kahretmese miydiniz?	kahretmeseler miydi?
progressive			kahretmemekte miyim?	kahretmemekte misin?	kahretmemekte mi?	kahretmemekte miyiz?	kahretmemekte misiniz?	kahretmemekteler mi?
necessitative			kahretmemeli miyim?	kahretmemeli misin?	kahretmemeli mi?	kahretmemeli miyiz?	kahretmemeli misiniz?	kahretmemeliler mi?

Further reading

• Nişanyan, Sevan (2002–) “kahretmek”, in Nişanyan Sözlük