Jump to content

kafirkan

From Wiktionary, the free dictionary

Indonesian

[edit]

Etymology

[edit]

From kafir +‎ -kan.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kafirkan (active mengafirkan or mengkafirkan, passive dikafirkan)

  1. to kafirize, accuse being a kafir

Malay

[edit]

Etymology

[edit]

Affixation of kafir +‎ -kan.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ka.fe(r).kan]
  • Hyphenation: ka‧fir‧kan

Verb

[edit]

kafirkan (Jawi spelling کافيرکن, active mengkafirkan, 3rd person passive dikafirkan)

  1. (transitive) To consider or say someone is a kafir.
    • 2024, Muhammad Azizul Osman, “Perbuatan mengkafirkan sesama umat Islam fenomena bahaya, ekstrem - Mufti [Act of considering others kafirs amongst Muslims a dangerous and extreme phenomenon - Mufti]”, in Harian Metro[1]:
      "Para ulama sudah bersepakat memutuskan bahawa tiada mana-mana orang yang berhak mengkafirkan seorang Muslim meskipun dia didapati melakukan apa-apa perbuatan maksiat.
      "The ulema have together decided that no person has the right to consider another Muslim a kafir even if they have been caught doing any vice acts.

Further reading

[edit]