kabul etmek

Turkish

Alternative forms

• kabul eylemek

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قبول ایتمك (kabûl etmek).

Pronunciation

• IPA^(key): /kaˈbuːl et.mec/
• Hyphenation: ka‧bul‧et‧mek

• Audio:

  (file)

Verb

kabul etmek

1. (transitive) to accept, to agree
2. (transitive) to admit
3. (transitive) to receive (someone)
   • 1939 August 8, headline in İkdam:

     Millî Şef İnönü dün amiral Cunningham'ı kabul etti

     President Inonu received Admiral Cunningham yesterday

Conjugation

Conjugation of kabul etmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			kabul etmek
impersonal participle	imperfective		kabul eden
	perfective		kabul etmiş
	prospective		kabul edecek
personal participle	non-prospective		kabul ettiğim	kabul ettiğin	kabul ettiği	kabul ettiğimiz	kabul ettiğiniz	kabul ettikleri
	prospective		kabul edeceğim	kabul edeceğin	kabul edeceği	kabul edeceğimiz	kabul edeceğiniz	kabul edecekleri
verbal noun			kabul etme
way of doing			kabul ediş
adverbial gerund			kabul ederek
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kabul ederim	kabul edersin	kabul eder	kabul ederiz	kabul edersiniz	kabul ederler
		imperfective	kabul ediyorum	kabul ediyorsun	kabul ediyor	kabul ediyoruz	kabul ediyorsunuz	kabul ediyorlar
	past	perfective	kabul ettim	kabul ettin	kabul etti	kabul ettik	kabul ettiniz	kabul ettiler
		imperfective	kabul ediyordum	kabul ediyordun	kabul ediyordu	kabul ediyorduk	kabul ediyordunuz	kabul ediyorlardı (or kabul ediyordular)
	future		kabul edeceğim	kabul edeceksin	kabul edecek	kabul edeceğiz	kabul edeceksiniz	kabul edecekler
	future-in-the-past	definite	kabul edecektim	kabul edecektin	kabul edecekti	kabul edecektik	kabul edecektiniz	kabul edeceklerdi
		indefinite	kabul ederdim	kabul ederdin	kabul ederdi	kabul ederdik	kabul ederdiniz	kabul ederlerdi
inferential	perfective		kabul etmişim	kabul etmişsin	kabul etmiş	kabul etmişiz	kabul etmişsiniz	kabul etmişler
	aorist		kabul edermişim	kabul edermişsin	kabul edermiş	kabul edermişiz	kabul edermişsiniz	kabul ederlermiş (or kabul edermişlar)
	imperfective		kabul ediyormuşum	kabul ediyormuşsun	kabul ediyormuş	kabul ediyormuşuz	kabul ediyormuşsunuz	kabul ediyorlarmış
conditional	simple		kabul etsem	kabul etsen	kabul etse	kabul etsek	kabul etseniz	kabul etseler
	perfective		kabul etseydim	kabul etseydin	kabul etseydi	kabul etseydik	kabul etseydiniz	kabul etseydiler
optative			kabul edeyim	kabul edesin	kabul ede	kabul edelim	kabul edesiniz	kabul edeler
progressive			kabul etmekteyim	kabul etmektesin	kabul etmekte	kabul etmekteyiz	kabul etmektesiniz	kabul etmekteler
necessitative			kabul etmeliyim	kabul etmelisin	kabul etmeli	kabul etmeliyiz	kabul etmelisiniz	kabul etmeliler
imperative				kabul et	kabul etsin		kabul edin (or kabul ediniz)	kabul etsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kabul eder miyim?	kabul eder misin?	kabul eder mi?	kabul eder miyiz?	kabul eder misiniz?	kabul ederler mi?
		imperfective	kabul ediyor muyum?	kabul ediyor musun?	kabul ediyor mu?	kabul ediyor muyuz?	kabul ediyor musunuz?	kabul ediyorlar mı?
	past	perfective	kabul ettim mi?	kabul ettin mi?	kabul etti mi?	kabul ettik mi?	kabul ettiniz mi?	kabul ettiler mi?
		imperfective	kabul ediyor muydum?	kabul ediyor muydun?	kabul ediyor muydu?	kabul ediyor muyduk?	kabul ediyor muydunuz?	kabul ediyorlar mıydı?
	future		kabul edecek miyim?	kabul edecek misin?	kabul edecek mi?	kabul edecek miyiz?	kabul edecek misiniz?	kabul edecekler mi?
inferential	perfective		kabul etmiş miyim?	kabul etmiş misin?	kabul etmiş mi?	kabul etmiş miyiz?	kabul etmiş misiniz?	kabul etmişler mi?
	aorist		kabul eder miymişim?	kabul eder miymişsin?	kabul eder miymiş?	kabul eder miymişiz?	kabul eder miymişsiniz?	kabul ederler miymiş?
	imperfective		kabul ediyor muymuşum?	kabul ediyor muymuşsun?	kabul ediyor muymuş?	kabul ediyor muymuşuz?	kabul ediyor muymuşsunuz?	kabul ediyorlar mıymış?
conditional	simple		kabul etsem mi?	kabul etsen mi?	kabul etse mi?	kabul etsek mi?	kabul etseniz mi?	kabul etseler mi?
	perfective		kabul etse miydim?	kabul etse miydin?	kabul etse miydi?	kabul etse miydik?	kabul etse miydiniz?	kabul etseler miydi?
progressive			kabul etmekte miyim?	kabul etmekte misin?	kabul etmekte mi?	kabul etmekte miyiz?	kabul etmekte misiniz?	kabul etmekteler mi?
necessitative			kabul etmeli miyim?	kabul etmeli misin?	kabul etmeli mi?	kabul etmeli miyiz?	kabul etmeli misiniz?	kabul etmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			kabul etmemek
impersonal participle	imperfective		kabul etmeyen
	perfective		kabul etmemiş
	prospective		kabul etmeyecek
personal participle	non-prospective		kabul etmediğim	kabul etmediğin	kabul etmediği	kabul etmediğimiz	kabul etmediğiniz	kabul etmedikleri
	prospective		kabul etmeyeceğim	kabul etmeyeceğin	kabul etmeyeceği	kabul etmeyeceğimiz	kabul etmeyeceğiniz	kabul etmeyecekleri
verbal noun			kabul etmeme
way of doing			kabul etmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kabul etmem	kabul etmezsin	kabul etmez	kabul etmeyiz	kabul etmezsiniz	kabul etmezler
		imperfective	kabul etmiyorum	kabul etmiyorsun	kabul etmiyor	kabul etmiyoruz	kabul etmiyorsunuz	kabul etmiyorlar
	past	perfective	kabul etmedim	kabul etmedin	kabul etmedi	kabul etmedik	kabul etmediniz	kabul etmediler
		imperfective	kabul etmiyordum	kabul etmiyordun	kabul etmiyordu	kabul etmiyorduk	kabul etmiyordunuz	kabul etmiyorlardı
	future		kabul etmeyeceğim	kabul etmeyeceksin	kabul etmeyecek	kabul etmeyeceğiz	kabul etmeyeceksiniz	kabul etmeyecekler
inferential	perfective		kabul etmemişim	kabul etmemişsin	kabul etmemiş	kabul etmemişiz	kabul etmemişsiniz	kabul etmemişler
	aorist		kabul etmezmişim	kabul etmezmişsin	kabul etmezmiş	kabul etmezmişiz	kabul etmezmişsiniz	kabul etmezlermiş
	imperfective		kabul etmiyormuşum	kabul etmiyormuşsun	kabul etmiyormuş	kabul etmiyormuşuz	kabul etmiyormuşsunuz	kabul etmiyorlarmış
conditional	simple		kabul etmesem	kabul etmesen	kabul etmese	kabul etmesek	kabul etmeseniz	kabul etmeseler
	perfective		kabul etmeseydim	kabul etmeseydin	kabul etmeseydi	kabul etmeseydik	kabul etmeseydiniz	kabul etmeseydiler
optative			kabul etmeyeyim	kabul etmeyesin	kabul etmeye	kabul etmeyelim	kabul etmeyesiniz	kabul etmeyeler
progressive			kabul etmemekteyim	kabul etmemektesin	kabul etmemekte	kabul etmemekteyiz	kabul etmemektesiniz	kabul etmemekteler
necessitative			kabul etmemeliyim	kabul etmemelisin	kabul etmemeli	kabul etmemeliyiz	kabul etmemelisiniz	kabul etmemeliler
imperative				kabul etme	kabul etmesin		kabul etmeyin (or kabul etmeyiniz)	kabul etmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	kabul etmez miyim?	kabul etmez misin?	kabul etmez mi?	kabul etmez miyiz?	kabul etmez misiniz?	kabul etmezler mi?
		imperfective	kabul etmiyor muyum?	kabul etmiyor musun?	kabul etmiyor mu?	kabul etmiyor muyuz?	kabul etmiyor musunuz?	kabul etmiyorlar mı?
	past	perfective	kabul etmedim mi?	kabul etmedin mi?	kabul etmedi mi?	kabul etmedik mi?	kabul etmediniz mi?	kabul etmediler mi?
		imperfective	kabul etmiyor muydum?	kabul etmiyor muydun?	kabul etmiyor muydu?	kabul etmiyor muyduk?	kabul etmiyor muydunuz?	kabul etmiyorlar mıydı?
	future		kabul etmeyecek miyim?	kabul etmeyecek misin?	kabul etmeyecek mi?	kabul etmeyecek miyiz?	kabul etmeyecek misiniz?	kabul etmeyecekler mi?
inferential	perfective		kabul etmemiş miyim?	kabul etmemiş misin?	kabul etmemiş mi?	kabul etmemiş miyiz?	kabul etmemiş misiniz?	kabul etmemişler mi?
	aorist		kabul etmez miymişim?	kabul etmez miymişsin?	kabul etmez mimiş?	kabul etmez miymişiz?	kabul etmez miymişsiniz?	kabul etmezler miymiş?
	imperfective		kabul etmiyor muymuşum?	kabul etmiyor muymuşsun?	kabul etmiyor muymuş?	kabul etmiyor muymuşuz?	kabul etmiyor muymuşsunuz?	kabul etmiyorlar mıymış?
conditional	simple		kabul etmesem mi?	kabul etmesen mi?	kabul etmese mi?	kabul etmesek mi?	kabul etmeseniz mi?	kabul etmeseler mi?
	perfective		kabul etmese miydim?	kabul etmese miydin?	kabul etmese miydi?	kabul etmese miydik?	kabul etmese miydiniz?	kabul etmeseler miydi?
progressive			kabul etmemekte miyim?	kabul etmemekte misin?	kabul etmemekte mi?	kabul etmemekte miyiz?	kabul etmemekte misiniz?	kabul etmemekteler mi?
necessitative			kabul etmemeli miyim?	kabul etmemeli misin?	kabul etmemeli mi?	kabul etmemeli miyiz?	kabul etmemeli misiniz?	kabul etmemeliler mi?

Further reading

• “kabul etmek (veya eylemek)”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu