kabareciarz

Polish

Etymology

From kabaret +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.baˈrɛ.t͡ɕaʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕaʂ
• Syllabification: ka‧ba‧re‧ciarz

Noun

kabareciarz m pers

1. (colloquial, comedy) cabaretist

   Synonym: kabarecista

Declension

Declension of kabareciarz

	singular	plural
nominative	kabareciarz	kabareciarze
genitive	kabareciarza	kabareciarzy
dative	kabareciarzowi	kabareciarzom
accusative	kabareciarza	kabareciarzy
instrumental	kabareciarzem	kabareciarzami
locative	kabareciarzu	kabareciarzach
vocative	kabareciarzu	kabareciarze

Derived terms

adjective

• kabareciarski

 

Related terms

adjective

• kabaretowy

 

nouns

• kabarecik
• kabarecista
• kabaret
• kabaretka
• kabareton

 

Further reading

• kabareciarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kabareciarz in Polish dictionaries at PWN
• kabareciarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego