kaakfractuur

Dutch

Etymology

From kaak (“jaw”) +‎ fractuur (“fracture”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: kaak‧frac‧tuur

Noun

kaakfractuur f (plural kaakfracturen, diminutive kaakfractuurtje n)

1. jaw fracture

   Na de botsing had hij een ernstige kaakfractuur en moest hij geopereerd worden.

   After the collision, he had a serious jaw fracture and needed surgery.

Synonyms

• kaakbreuk