Jump to content

kścić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

kścić impf

  1. (intransitive, Far Masovian) Alternative form of kścieć

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “kścić”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 112
  • Gustaw Pobłocki (1887) “kścić”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 153