kłopotać

Polish

Alternative forms

• chłopotać (Kuyavia, Kielce)

Etymology

From kłopot +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /kwɔˈpɔ.tat͡ɕ/

• Audio 1; “kłopotać”:

  (file)

• Audio 2; “kłopotać się”:

  (file)

• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: kło‧po‧tać

Verb

kłopotać impf

1. (transitive, literary) to bother, to trouble
2. (reflexive with się) to worry, to grieve, to be troubled

   Synonyms: see Thesaurus:bać się

Declension

Conjugation of kłopotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kłopotać
present tense	1st	kłopocę			kłopocemy
	2nd	kłopocesz			kłopocecie
	3rd	kłopoce			kłopocą
	impersonal	kłopoce się
past tense	1st	kłopotałem, -(e)m kłopotał	kłopotałam, -(e)m kłopotała	kłopotałom, -(e)m kłopotało	kłopotaliśmy, -(e)śmy kłopotali	kłopotałyśmy, -(e)śmy kłopotały
	2nd	kłopotałeś, -(e)ś kłopotał	kłopotałaś, -(e)ś kłopotała	kłopotałoś, -(e)ś kłopotało	kłopotaliście, -(e)ście kłopotali	kłopotałyście, -(e)ście kłopotały
	3rd	kłopotał	kłopotała	kłopotało	kłopotali	kłopotały
	impersonal	kłopotano
future tense	1st	będę kłopotał, będę kłopotać	będę kłopotała, będę kłopotać	będę kłopotało, będę kłopotać	będziemy kłopotali, będziemy kłopotać	będziemy kłopotały, będziemy kłopotać
	2nd	będziesz kłopotał, będziesz kłopotać	będziesz kłopotała, będziesz kłopotać	będziesz kłopotało, będziesz kłopotać	będziecie kłopotali, będziecie kłopotać	będziecie kłopotały, będziecie kłopotać
	3rd	będzie kłopotał, będzie kłopotać	będzie kłopotała, będzie kłopotać	będzie kłopotało, będzie kłopotać	będą kłopotali, będą kłopotać	będą kłopotały, będą kłopotać
	impersonal	będzie kłopotać się
conditional	1st	kłopotałbym, bym kłopotał	kłopotałabym, bym kłopotała	kłopotałobym, bym kłopotało	kłopotalibyśmy, byśmy kłopotali	kłopotałybyśmy, byśmy kłopotały
	2nd	kłopotałbyś, byś kłopotał	kłopotałabyś, byś kłopotała	kłopotałobyś, byś kłopotało	kłopotalibyście, byście kłopotali	kłopotałybyście, byście kłopotały
	3rd	kłopotałby, by kłopotał	kłopotałaby, by kłopotała	kłopotałoby, by kłopotało	kłopotaliby, by kłopotali	kłopotałyby, by kłopotały
	impersonal	kłopotano by
imperative	1st	niech kłopocę			kłopoczmy
	2nd	kłopocz			kłopoczcie
	3rd	niech kłopoce			niech kłopocą
active adjectival participle		kłopocący	kłopocąca	kłopocące	kłopocący	kłopocące
passive adjectival participle		kłopotany	kłopotana	kłopotane	kłopotani	kłopotane
contemporary adverbial participle		kłopocąc
verbal noun		kłopotanie

or

Conjugation of kłopotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kłopotać
present tense	1st	kłopoczę			kłopoczemy
	2nd	kłopoczesz			kłopoczecie
	3rd	kłopocze			kłopoczą
	impersonal	kłopocze się
past tense	1st	kłopotałem, -(e)m kłopotał	kłopotałam, -(e)m kłopotała	kłopotałom, -(e)m kłopotało	kłopotaliśmy, -(e)śmy kłopotali	kłopotałyśmy, -(e)śmy kłopotały
	2nd	kłopotałeś, -(e)ś kłopotał	kłopotałaś, -(e)ś kłopotała	kłopotałoś, -(e)ś kłopotało	kłopotaliście, -(e)ście kłopotali	kłopotałyście, -(e)ście kłopotały
	3rd	kłopotał	kłopotała	kłopotało	kłopotali	kłopotały
	impersonal	kłopotano
future tense	1st	będę kłopotał, będę kłopotać	będę kłopotała, będę kłopotać	będę kłopotało, będę kłopotać	będziemy kłopotali, będziemy kłopotać	będziemy kłopotały, będziemy kłopotać
	2nd	będziesz kłopotał, będziesz kłopotać	będziesz kłopotała, będziesz kłopotać	będziesz kłopotało, będziesz kłopotać	będziecie kłopotali, będziecie kłopotać	będziecie kłopotały, będziecie kłopotać
	3rd	będzie kłopotał, będzie kłopotać	będzie kłopotała, będzie kłopotać	będzie kłopotało, będzie kłopotać	będą kłopotali, będą kłopotać	będą kłopotały, będą kłopotać
	impersonal	będzie kłopotać się
conditional	1st	kłopotałbym, bym kłopotał	kłopotałabym, bym kłopotała	kłopotałobym, bym kłopotało	kłopotalibyśmy, byśmy kłopotali	kłopotałybyśmy, byśmy kłopotały
	2nd	kłopotałbyś, byś kłopotał	kłopotałabyś, byś kłopotała	kłopotałobyś, byś kłopotało	kłopotalibyście, byście kłopotali	kłopotałybyście, byście kłopotały
	3rd	kłopotałby, by kłopotał	kłopotałaby, by kłopotała	kłopotałoby, by kłopotało	kłopotaliby, by kłopotali	kłopotałyby, by kłopotały
	impersonal	kłopotano by
imperative	1st	niech kłopoczę			kłopoczmy
	2nd	kłopocz			kłopoczcie
	3rd	niech kłopocze			niech kłopoczą
active adjectival participle		kłopoczący	kłopocząca	kłopoczące	kłopoczący	kłopoczące
passive adjectival participle		kłopotany	kłopotana	kłopotane	kłopotani	kłopotane
contemporary adverbial participle		kłopocząc
verbal noun		kłopotanie

Derived terms

(verbs):

• zakłopotać pf

Further reading

• kłopotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kłopotać in Polish dictionaries at PWN