kłopocik

Polish

Etymology

From kłopot +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /kwɔˈpɔ.t͡ɕik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡ɕik
• Syllabification: kło‧po‧cik

Noun

kłopocik m inan

1. diminutive of kłopot

Declension

Declension of kłopocik

	singular	plural
nominative	kłopocik	kłopociki
genitive	kłopociku	kłopocików
dative	kłopocikowi	kłopocikom
accusative	kłopocik	kłopociki
instrumental	kłopocikiem	kłopocikami
locative	kłopociku	kłopocikach
vocative	kłopociku	kłopociki

Further reading

• kłopocik in Polish dictionaries at PWN