kłącze

See also: klacze

Polish

kłącza

Etymology

From Proto-Slavic *klǫkъ +‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkwɔn.t͡ʂɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡ʂɛ
• Syllabification: kłą‧cze

Noun

kłącze n (related adjective kłączowy)

1. (botany) rhizome (horizontal underground stem of some plants)
2. (philosophy) rhizome (so-called “image of thought” that apprehends multiplicities)

Declension

Declension of kłącze

	singular	plural
nominative	kłącze	kłącza
genitive	kłącza	kłączy
dative	kłączu	kłączom
accusative	kłącze	kłącza
instrumental	kłączem	kłączami
locative	kłączu	kłączach
vocative	kłącze	kłącza

Derived terms

(adjective):

• kłączasty

Further reading

• kłącze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kłącze in Polish dictionaries at PWN
• Trubachyov, Oleg, editor (1983), “*klǫkъ”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological dictionary of Slavic languages] (in Russian), numbers 10 (*klepačь – *konь), Moscow: Nauka, page 76